De Betovering van ‘Paint It, Black’ van de Rolling Stones

Het licht dimt, de menigte verstilt, en de kenmerkende snaren van de sitar vullen de lucht. Het is een moment dat elke Rolling Stones fan herkent en koestert. De eerste tonen van “Paint It, Black” – een van de meest iconische nummers in de rockgeschiedenis, en zeker een van mijn persoonlijke favorieten.

Als een meisje dat opgroeide in het tijdperk van de Rolling Stones, heeft de band een bijzondere plek in mijn hart. Er is iets magisch en onvergelijkbaars aan hun muziek, een ruwheid en een oprechtheid die zo kenmerkend is voor de Stones. Maar zelfs binnen hun indrukwekkende repertoire, heeft “Paint It, Black” altijd opgevallen.

Laten we even teruggaan naar het ontstaan van dit nummer. Het werd uitgebracht in 1966 als een single en verscheen later dat jaar op het album “Aftermath”. Wat “Paint It, Black” onderscheidt, is de unieke mix van Oosterse en Westerse invloeden – een weerspiegeling van de toenemende culturele openheid van de zestiger jaren.

Het nummer begint met een sitar-intro door Brian Jones, iets wat destijds een revolutie teweegbracht in de Westerse muziekwereld. Het instrument, afkomstig uit de Indiase klassieke muziek, was een radicale toevoeging aan een rocknummer. Maar het werkte, en hoe! Het zorgt voor een onmiskenbare en hypnotiserende melodie die in perfecte harmonie is met Mick Jagger’s intens donkere teksten.

De melancholie en de duisternis van “Paint It, Black” is zo duidelijk aanwezig in de teksten en de melodie dat het een echte emotionele snaar raakt. Jagger zingt over verlies en verdriet, over een wereld die ooit kleurrijk was maar nu veranderd is in een monotone zwart-witfoto. Het is een nummer dat ons allemaal kan raken, want wie heeft er niet een moment gekend waarop het leek alsof alle kleur uit de wereld was verdwenen?

Toch is er een bepaalde schoonheid in deze duisternis. Net zoals een zwart-witfoto een bepaalde intensiteit en diepte kan hebben die een kleurenfoto mist, is er in de wanhoop van “Paint It, Black” een krachtige emotie en eerlijkheid die je raakt.

“Paint It, Black” blijft een van de meest gedenkwaardige en geliefde nummers van de Rolling Stones. Het is een nummer dat generaties heeft overbrugd, en dat nog steeds, zelfs na meer dan een halve eeuw, zijn magie niet heeft verloren. De duisternis ervan is zowel verwoestend als prachtig, en het is een herinnering aan de ongelooflijke kracht van muziek om emoties op te roepen en verhalen te vertellen. Het is een meesterwerk van de Stones, en het is een nummer dat ik altijd zal blijven koesteren.